Daar sta ik dan ineens met mijn naam op de TV, aangekondigd voor een vast item op 24Kitchen. Vlak na het binnenlopen van Donner, een grote boekenwinkel in Rotterdam, zie ik op de afdeling kookboeken mijn naam op een stapel boeken getiteld “Danny’s Azië” staan. Ben ik soms in een mooie droom beland? Koken vind ik uiteraard leuk, maar ik vind het niet van een niveau dat ik deze beloftes waar kan maken. In ieder geval niet zonder een waarschuwing vooraf. “Het gebruik maken van deze recepten kan uw gezondheid ernstig schaden”.

Het is geen droom, maar gewoon één van de zaken waar je tegenaan loopt als je zo’n veel voor komende achternaam hebt. Eind jaren ’80 en begin ’90 begon het al met de Amerikaanse schaatser Dan Jansen. Bij het voorstellen aan mensen maakte ik zelf al het grapje “Nee, niet de schaatser” en heb er in 1992 ook dankbaar gebruik van gemaakt door op mijn antwoordapparaat in te spreken dat ik de telefoon niet op kon nemen, omdat ik in Albertville (Frankrijk) aan het schaatsen was.

Als ik mijn naam invoer bij Google krijg ik bijna 1,2 miljoen (!) resultaten. Zo blijk ik ook een succesvol honkballer in de MLB te zijn, een metselaar, CrossFit trainer, stuntman, telefoonverslaafde, overleden, timmerman, voetballer bij RBC, songwriter, stucadoor, vrijwilliger en nog veel, veel meer.

Op zich zou het wel handig zijn als ik het inderdaad zou kunnen, maar de waarheid is anders. Voor een deel kan ik op amateurniveau wel redelijk mee, maar daar blijft het ook bij. Elke aspiratie op dat vlak heb ik al lang geleden laten vallen. Een realistisch zelfbeeld is mij zeker niet vreemd. Dus ben ik blij dat ik lekker mee kan deinen in de anonimiteit van 1,2 miljoen hit en de dingen doe waarvan ik zelf weet dat ik ze kan en ook leuk vind om uit te voeren.